Ik werk niet op het hoofdgebouw van de universiteit maar op een departement (voor dierengeneeskunde (Veterinary science)) gevestigd in Pagnacco. Dit is een klein plaatsje ten noordwesten van Udine - zo'n 20 minuten met de bus. Er worden hier geen 
colleges gevolgd, maar er zijn wel meer stagelopers, deze personen zijn alleen allemaal Italiaans en lopen geen van allen stage op hetzelfde onderwerp als ik.
Het team wildlife bestaat uit een 7-tal personen, waaronder Stefano Filacorda, die de baas van het team is. Filacorda heeft ook nog een baas boven zich, maar ik weet niet of hij de hoogste baas hier is of dat hij ook nog verantwoording bij een ander af moet leggen. Deze zeven mensen zijn hier vast aan het werk, er zijn een aantal personen die op zeg maar free-lance basis meewerken, en verder zijn er een aantal vrijwilligers die helpen met het controleren van de hair traps.
De foto met het rode gebouw toont waar ik werk... Ik werk helemaal bovenin op de tweede verdieping. Onderin op de begane grond zitten de laboratoria voor verschillende dingen en de rest van het gebouw bestaat uit kantoren waar mensen en studenten werken. Er wordt hier naast wildlife bijvoorbeeld ook veel gedaan met vissen.
Ik woon hier niet op een campus al zijn er in Udine wel gebouwen met heel veel kamertjes voor studenten. Ik woon in een appartement met nog 4 andere studenten. Een jongen uit Spanje en twee Italiaanse meiden. Het is hier in Italië niet gebruikelijk om jongens en meisjes op dezelfde kamer te hebben. Omdat ik niet op een campus woon heb ik wel een mannelijke huisgenoot, maar persoonlijk vind ik dat alleen maar extra gezellig. Er volgen een paar foto's van de keuken, de badkamer en mijn 2 persoons slaapkamer. Zoals op de foto's ook al te zien is is het appartement gemeubileerd, wat heel erg normaal en gewoon is hier in Italië, ze vinden het pas raar als het niet het geval is...!!
Ik ga inderdaad regelmatig de bergen in voor mijn werk hier, gemiddeld zo'n twee keer per week. Ik heb nu bijna alle locaties gehad waar traps geplaatst zijn, maar saai is het nog lang niet geworden. Elke keer als ik weer op een bepaalde plaats terug kom zie ik meer en andere dingen, de natuur verandert mee om je heen in de bergen hier. Toen ik hier aankwam was het nog zomer en nu zijn alle bomen rode, oranje en bruine bladeren aan het krijgen, het is echt herfst geworden (het regent ook meteen een heel stuk vaker en harder). De natuur is hier zo heerlijk mooi dat ik niet denk dat ik me zal gaan vervelen ook al moest ik het een jaar lang volhouden.
Ik ben per week 2 dagen in het veld, de rest breng ik door op kantoor om zo genoeg tijd te hebben voor mijn verslagen en rapporten en alle andere zooi die ik voor school moet doen. Filacorda vraagt altijd wat ik wil gaan doen en of ik genoeg tijd heb voor mijn school taken, maar ja de keuze is makkelijk, ik wil wel de bergen in. Als ik mijn procesverslag niet af krijg terwijl ik hier zit dan heb ik nog een maand om het af te ronden als ik weer terug ben in Nederland. Maar ik krijg hier genoeg tijd dus ik denk dat het wel goed gaat komen...
Ik hoef hier de telefoon niet op te nemen, het gebouw is groot genoeg dat ze een receptie hebben en die verbind de telefoontjes dan door en dat is toch nooit voor mij dus hoef ik ook geen telefoons aan te nemen. Als er informatie binnenkomt die ook voor mij belangrijk is dan verteld Filacorda me dat naderhand wel in het Engels.
colleges gevolgd, maar er zijn wel meer stagelopers, deze personen zijn alleen allemaal Italiaans en lopen geen van allen stage op hetzelfde onderwerp als ik.Het team wildlife bestaat uit een 7-tal personen, waaronder Stefano Filacorda, die de baas van het team is. Filacorda heeft ook nog een baas boven zich, maar ik weet niet of hij de hoogste baas hier is of dat hij ook nog verantwoording bij een ander af moet leggen. Deze zeven mensen zijn hier vast aan het werk, er zijn een aantal personen die op zeg maar free-lance basis meewerken, en verder zijn er een aantal vrijwilligers die helpen met het controleren van de hair traps.
De foto met het rode gebouw toont waar ik werk... Ik werk helemaal bovenin op de tweede verdieping. Onderin op de begane grond zitten de laboratoria voor verschillende dingen en de rest van het gebouw bestaat uit kantoren waar mensen en studenten werken. Er wordt hier naast wildlife bijvoorbeeld ook veel gedaan met vissen.
Ik woon hier niet op een campus al zijn er in Udine wel gebouwen met heel veel kamertjes voor studenten. Ik woon in een appartement met nog 4 andere studenten. Een jongen uit Spanje en twee Italiaanse meiden. Het is hier in Italië niet gebruikelijk om jongens en meisjes op dezelfde kamer te hebben. Omdat ik niet op een campus woon heb ik wel een mannelijke huisgenoot, maar persoonlijk vind ik dat alleen maar extra gezellig. Er volgen een paar foto's van de keuken, de badkamer en mijn 2 persoons slaapkamer. Zoals op de foto's ook al te zien is is het appartement gemeubileerd, wat heel erg normaal en gewoon is hier in Italië, ze vinden het pas raar als het niet het geval is...!!
Ik ga inderdaad regelmatig de bergen in voor mijn werk hier, gemiddeld zo'n twee keer per week. Ik heb nu bijna alle locaties gehad waar traps geplaatst zijn, maar saai is het nog lang niet geworden. Elke keer als ik weer op een bepaalde plaats terug kom zie ik meer en andere dingen, de natuur verandert mee om je heen in de bergen hier. Toen ik hier aankwam was het nog zomer en nu zijn alle bomen rode, oranje en bruine bladeren aan het krijgen, het is echt herfst geworden (het regent ook meteen een heel stuk vaker en harder). De natuur is hier zo heerlijk mooi dat ik niet denk dat ik me zal gaan vervelen ook al moest ik het een jaar lang volhouden.
Ik ben per week 2 dagen in het veld, de rest breng ik door op kantoor om zo genoeg tijd te hebben voor mijn verslagen en rapporten en alle andere zooi die ik voor school moet doen. Filacorda vraagt altijd wat ik wil gaan doen en of ik genoeg tijd heb voor mijn school taken, maar ja de keuze is makkelijk, ik wil wel de bergen in. Als ik mijn procesverslag niet af krijg terwijl ik hier zit dan heb ik nog een maand om het af te ronden als ik weer terug ben in Nederland. Maar ik krijg hier genoeg tijd dus ik denk dat het wel goed gaat komen...
Ik hoef hier de telefoon niet op te nemen, het gebouw is groot genoeg dat ze een receptie hebben en die verbind de telefoontjes dan door en dat is toch nooit voor mij dus hoef ik ook geen telefoons aan te nemen. Als er informatie binnenkomt die ook voor mij belangrijk is dan verteld Filacorda me dat naderhand wel in het Engels.
1 opmerking:
Schrijf en typfouten verbeterd
Een reactie posten