27 oktober 2005

Slapen in de bergen

Gisteravond heb ik niet thuis maar in de bergen geslapen met mijn collega's, dit omdat er een beer gevangen moet worden.

Dinsdag avond is de laatste hand gelegd aan de vallen en zijn ze geactiveerd, omdat de eerste nacht meestal wat problemen met zich mee brengt was daar alleen de kern groep aanwezig. Op woensdag avond mocht ik ook mee...

Gelukkig werd op dinsdag de beer niet gevangen en kreeg ik dus de kans om op woensdag nacht in de bergen te slapen. Alle vallen hebben een zender en in het huisje zijn ontvangers die laten weten of er een val is dichtgeklapt. Er moet dus de hele nacht iemand wakker blijven om te luisteren naar de ontvangers.
Ik kwam samen met Andrea aan rond 19:30 uur en het was toen al donker, ik was zo stom om mijn zaklamp te vergeten en dan is het wel heel erg donker, maar alles is goed gegaan, veilig het huisje bereikt en binnen stond een gezellig candle-light diner op ons te wachten.

De eerste ploeg ging vroeg op bed zodat ze een beetje uitgerust zouden zijn als ze rond 12 uur wakker moesten worden voor aflossing. Verder waren ze natuurlijk ook al op dinsdag avond wakker geweest en de meesten waren erug moe.

Omdat ik natuurlijk nog zo fris als een hoentje was (ik had heerlijk geslapen dinsdag avond) heb ik maar in de eerste wacht mee gedraaid. Heerlijk bij de kachel zitten en lang buiten gestaan om naar de sterren te staren. Heb zelfs twee vallende sterren gezien. Het was een hele heldere nacht en het was heerlijk om zo buiten in het donker te staan met alleen het licht van de sterren.

Rond een uur of 1 werd de tweede wacht wakker gemaakt en ik begon ook moe te worden en, wetende dat ik wakker gemaakt zou worden als er iets gebeurde, ben ik lekker in mijn slaapzak gekropen. Alleen de schoenen gingen uit en dan volledig gekleed je nest in. Als er iets in een val zit heb je geen tijd om je rustig aan te kleden, dan moet er meteen gereageerd worden, schoenen aan, zaklamp en jas mee en weg...

Helaas hebben we geen beer gevangen, er is zelfs helemaal niets gebeurd (dus lekker geslapen). De volgende morgen zijn een aantal naar de vangplaats gegaan om alles te controleren en er werd geconstateerd dat de beer wel langs was gekomen, maar de vallen ontweken had. Een was wel dichtgeklapt maar had niets gevangen.

Jammer, maar ook niet, want dat betekend dat we vanavond weer de bergen in gaan om daar te slapen. Daar heb ik persoonlijk niets op tegen natuurlijk. Oke het is wat behelpen, maar ik heb nog nooit zo'n mooi en groot toilet gehad :).





Foto's van het huisje waarin we verbleven, niet echt groot, maar met 8 tot 10 personen wel heel erg gezellig.

Goed gevuld weekend

Afgelopen weekend ben ik weer op ontdekking gegaan door Italië.

Op zaterdag was het vesting stadje Palmanova aan de beurt. Niet te vroeg vertrokken (het is tenslotte weekend) en rond 11 uur aangekomen in Palmanova. Als eerste maar eens op zoek gegaan naar de VVV, en die natuurlijk gevonden!! Daar heb ik een kaartje en wat informatie gekregen over het stadje. Er waren drie tochtjes door de stad en die heb ik dus gelopen. Veel oude gebouwen en mooie beelden in de stad, waaronder kazernes uit de Napoliaanse en Venetiaanse tijd. Overal stonden informatie bordjes bij in het Italiaans en in het Engels.

Verder heb ik alle drie toegangspoorten van de stad bezocht (en natuurlijk gefotografeerd) en boven op de vestingswerken en een van de poorten gestaan. Er was ook een wandeling over de vestingwerken, maar die was helaas gesloten (jammer), maar er was wel een klein militair museumpje en daar ben ik even wezen kijken.

's Middags na thuiskomst boodschappen gedaan en ik was nog maar net terug en alles opgeruimt toen Javier thuiskwam en me vroeg mee te gaan voor een apperetief. Dus oke, ik mee... Erug gezellig de groep bleef maar groeien en steeds meer en meer mensen kwamen erbij. Uiteindelijk werd er besloten om naar Javier en mijn huis te gaan om gezellig te kaarten en te feesten. Van het kaarten is niets terecht gekomen, maar een feest was het zeker, erug gezellig.

Rond een uur of 12 ('s nachts) werd er voorgesteld en vrij snel besloten om naar de disco te gaan, naar GattoMatto. We hebben veel lol gehad en de disco sloot om 4 uur en toen lekker naar mijn bedje.

De volgende morgen werd ik rond 10 uur weer wakker en heb heerlijk liggen lezen tot een uur of 12 en toen.... ...toen moest er opgeruimt en schoongemaakt worden. Er waren wel een heleboel lege flessen, maar ja we waren dan ook met zo'n 20 man! Javier en ik hebben onze schouders er even goed ondergezet en twee uurtjes later was het hele huis schoner dan voor ons feestje, gelijk ook mijn slaapkamer weer helemaal schoon en het hele huis geveegd en gedweild. De keuken had er volgens mij nog nooit zo netjes uit gezien en zelfs de badkamer leek te glanzen.

Al met al weer een goed gevuld weekend...

19 oktober 2005

All work and... ...all fun

Maandag lekker weer de bergen in geweest samen met Andrea en Annalisa. We hebben in totaal 13 hair traps gecontroleerd en het was dus een erug lange, maar gezellige dag. Het weer was weer erg mooi droog en zonnig, alhoewel de temperatuur in de bergen niet zo heel erg hoog is, maar van al dat geklim wordt je vanzelf wel warm.

Dinsdag mocht ik weer de bergen in, dit keer met Antoinella. Het was haar eerste keer weer de bergen in sinds ongeveer een jaar (ze heeft een zoon gekregen en is er daarom een tijd tussen uit geweest). We moesten in totaal 8 hair traps controleren... Bij 4 van de traps was ik eerder geweest en 1 daarvan kende Antoinella ook, voor de rest moesten we zoeken. Gelukkig zijn er beschrijvingen gemaakt en strikjes aan de bomen gehangen, maar het was toch nog een hele speurtocht bij een aantal traps. Al met al hebben we ze allemaal gevonden en was het wederom een vermoeiende maar gezellige dag.

Vandaag is het woensdag en zit ik de hele dag binnen, maar niet alleen maar achter de computer. Vanmorgen heb ik eerst Antoinella geholpen met het catalogiseren van een van de vele diepvriezen, waarin scat (=poep), bloed, organen en (delen van) dieren worden bewaard. Er zijn nog een stuk of 4 van die vriezers maar die zijn voor latere zorg.
We vonden in de vriezer een vossen jong en hebben daarvan een aantal haren genomen, van verschillende delen van zijn lichaam, om te gebruiken als vergelijkingsmateriaal. (Aangezien we zeker weten dat die haren van een vos komen!)

Daarna heb ik Giorgio bij gestaan met het uitvoeren van een necroscopie (=soort autopsie) van een ree. Ik heb foto's genomen van verschillende onderdelen van het dier. Verder hebben we de ingewanden in plastic zakken gedaan en gewogen. Was erg interessant om te zien.
En daarna lekker gelunched... Klinkt ongelooflijk, maar van die necropsie kreeg ik flink honger!!

En nu zit ik weer achter mijn computer naar foto's te staren en op te meten, om erachter te komen of ik een lynx, hond, kat of ander dier voor mijn neus heb... (de laatste twee waren allebei honden!!)

17 oktober 2005

Venetië

Sinds de regenachtige dagen twee weken geleden, was het afgelopen week heel mooi weer. Op dinsdag en donderdag de bergen in geweest en heerlijk weer gehad. Verder ging alles gewoon zijn gangetje, overdag werken, 's avonds lekker lezen, naar een feestje of gezellig thuis met mijn huisgenoten.

Afgelopen weekend lekker kunnen uitrusten op zaterdag en op zondag zijn we naar Venetië gegaan. 's Ochtends vroeg in de trein en dan twee uren reizen naar Venetië. In Venetië aangekomen was onze 'gids' Chiara al aanwezig. Chiara is de huisgenote die bij mij op de kamer slaapt en zij komt uit Treviso wat erg dicht bij Venetië ligt. We zijn eerst naar het S. Marco plein geweest en hebben de basiliek aldaar gezien, om daar te komen moesten we door een wirwar van kleine straatjes heen, erg veel bochten, erg veel waterwegen met bruggetjes eroverheen. Erug indrukwekkend allemaal (veel foto's genomen). Tussen de middag (das hier 2 uur) hebben we gegeten in een klein restaurantje, ik had een heerlijke lasagna (al had ie wel iets groter mogen wezen) en heb nog wat stukjes pizza geproefd.

's Middags was Marianna (mijn oude huisgenote) onze 'gids' en zij heeft ons meegenomen naar de onbekendere plekjes van Venetië, aangezien zij geboren en getogen is in Venetië, weet zij de meest leuke plekjes te vinden. We hebben in een galateria (ijsco-shop) in een van de onbekendere plekjes van de stad een ijsje gehaald (en dat scheelt nogal in prijs vergeleken met de touristischere galateria's). En hebben heerlijk aan het water gezeten om van de zon te genieten.

Aan het eind van de middag zijn we weer naar het station gegaan (uur of 6) om de trein te pakken naar Treviso. We hadden gehoord dat daar een wijnfestival aan de gang was. Toen we daar aankwamen bleek helaas dat het feest net was afgelopen. We hebben nog een beetje door de stad geslenterd naar een plekje dat nog open was, maar helaas. We hebben vervolgens een hele grote groep Spanjaarden die al in Treviso waren ontmoet en zijn met z'n allen (zo'n 25 man) terug gegaan naar de trein om naar Udine te gaan.

Op het station aangekomen bleek de trein vertraging te hebben, en dat was maar goed ook anders hadden we hem net gemist. Het perron stond bomvol en ook in de trein was het proppen. Ik had gelukkig meteen een plekkie om te zitten, omdat die Spanjaarden zo heerlijk gelant zijn... Een aantal van onze groep zijn gewoon in het gangpad gaan zitten en toen ging de trein op weg. Onderweg werd het steeds leger en had iedereen een plekje.
We waren rond half 10 weer in Udine...

Foto's volgen zo snel mogelijk...!!!

10 oktober 2005

Mijn opdracht (deel 2)

Er is op dit moment niet zo heel veel bekend over de precieze afmetingen van de voetafdruk van een lynx en ik moet dus een heleboel zelf uitzoeken. Er zijn natuurlijk wel referenties te vinden in literatuur op internet en daar heb ik dan ook een heleboel informatie vandaan, maar het uiteindelijke resultaat moet ik geheel zelf uitvinden. Hierbij krijg ik natuurlijk wel hulp van mijn collega's hier, maar het is iets waar ik lekker zelf mee kan stoeien.

Als ik uiteindelijk richtlijnen heb gevonden waarmee te determineren valt of een afdruk gemaakt is door een lynx of een ander dier dan zal dat hier natuurlijk veelvuldig gebruikt gaan worden. Ik weet niet of het een dusdanig belangrijk onderwerp is dat het ook echt gepubliceerd gaat worden, zodat het over de hele wereld gebruikt kan worden. Ik denk dat dat voor een groot deel ook afhangt van het eindresultaat, het zou natuurlijk wel erg leuk zijn, maar dat weet ik niet.

Antwoorden voor opa & oma

Ik werk niet op het hoofdgebouw van de universiteit maar op een departement (voor dierengeneeskunde (Veterinary science)) gevestigd in Pagnacco. Dit is een klein plaatsje ten noordwesten van Udine - zo'n 20 minuten met de bus. Er worden hier geen colleges gevolgd, maar er zijn wel meer stagelopers, deze personen zijn alleen allemaal Italiaans en lopen geen van allen stage op hetzelfde onderwerp als ik.

Het team wildlife bestaat uit een 7-tal personen, waaronder Stefano Filacorda, die de baas van het team is. Filacorda heeft ook nog een baas boven zich, maar ik weet niet of hij de hoogste baas hier is of dat hij ook nog verantwoording bij een ander af moet leggen. Deze zeven mensen zijn hier vast aan het werk, er zijn een aantal personen die op zeg maar free-lance basis meewerken, en verder zijn er een aantal vrijwilligers die helpen met het controleren van de hair traps.

De foto met het rode gebouw toont waar ik werk... Ik werk helemaal bovenin op de tweede verdieping. Onderin op de begane grond zitten de laboratoria voor verschillende dingen en de rest van het gebouw bestaat uit kantoren waar mensen en studenten werken. Er wordt hier naast wildlife bijvoorbeeld ook veel gedaan met vissen.


Ik woon hier niet op een campus al zijn er in Udine wel gebouwen met heel veel kamertjes voor studenten. Ik woon in een appartement met nog 4 andere studenten. Een jongen uit Spanje en twee Italiaanse meiden. Het is hier in Italië niet gebruikelijk om jongens en meisjes op dezelfde kamer te hebben. Omdat ik niet op een campus woon heb ik wel een mannelijke huisgenoot, maar persoonlijk vind ik dat alleen maar extra gezellig. Er volgen een paar foto's van de keuken, de badkamer en mijn 2 persoons slaapkamer. Zoals op de foto's ook al te zien is is het appartement gemeubileerd, wat heel erg normaal en gewoon is hier in Italië, ze vinden het pas raar als het niet het geval is...!!


Ik ga inderdaad regelmatig de bergen in voor mijn werk hier, gemiddeld zo'n twee keer per week. Ik heb nu bijna alle locaties gehad waar traps geplaatst zijn, maar saai is het nog lang niet geworden. Elke keer als ik weer op een bepaalde plaats terug kom zie ik meer en andere dingen, de natuur verandert mee om je heen in de bergen hier. Toen ik hier aankwam was het nog zomer en nu zijn alle bomen rode, oranje en bruine bladeren aan het krijgen, het is echt herfst geworden (het regent ook meteen een heel stuk vaker en harder). De natuur is hier zo heerlijk mooi dat ik niet denk dat ik me zal gaan vervelen ook al moest ik het een jaar lang volhouden.

Ik ben per week 2 dagen in het veld, de rest breng ik door op kantoor om zo genoeg tijd te hebben voor mijn verslagen en rapporten en alle andere zooi die ik voor school moet doen. Filacorda vraagt altijd wat ik wil gaan doen en of ik genoeg tijd heb voor mijn school taken, maar ja de keuze is makkelijk, ik wil wel de bergen in. Als ik mijn procesverslag niet af krijg terwijl ik hier zit dan heb ik nog een maand om het af te ronden als ik weer terug ben in Nederland. Maar ik krijg hier genoeg tijd dus ik denk dat het wel goed gaat komen...

Ik hoef hier de telefoon niet op te nemen, het gebouw is groot genoeg dat ze een receptie hebben en die verbind de telefoontjes dan door en dat is toch nooit voor mij dus hoef ik ook geen telefoons aan te nemen. Als er informatie binnenkomt die ook voor mij belangrijk is dan verteld Filacorda me dat naderhand wel in het Engels.

07 oktober 2005

Mijn opdracht (deel 1...)

Ik zal eens proberen iets te zeggen over wat het nu eigenlijk is wat ik hier doe... Ik heb in de titel vermeld dat het het eerste deel is, dit omdat er nogal eens iets veranderd hier (over het algemeen komen er dingen bij).

Ik zal zo veel mogelijk gaan werken met de lynx (jeeehh ik blij), de bedoeling is dat ik een manier ontdek om de pootafdrukken van een lynx te herkennen als ze niet duidelijk zijn. Bijvoorbeeld doordat de print gewoon heel onduidelijk is of doordat de foto erg wazig is. Pootafdrukken van een lynx lijken natuurlijk heel erg op die van een gedomesticeerde huiskat, deze twee zijn van elkaar te onderscheiden doordat de afdrukken van de lynx een heel stuk groter zijn dan die van de huiskat. De gemiddelde grootte van een poot van een huiskat is 3-3,5 cm en die van een lynx 7-12 cm. Als je nu een pootafdruk vindt tussen de 3,5 cm en 7 cm dan is het de vraag of het een grote kat is of een kleine lynx. En ik moet dus onderzoeken hoe we hier achter kunnen komen. Verder lijken de pootafdrukken van een lynx ook nog op die van canines (=hondachtigen), zoals honden, vossen, coyotes, etc. en ook hier moet ik uitzoeken hoe ik kan zien welk dier de afdruk heeft gemaakt.

Verder moet ik een database opzetten met daarin de gegevens van een heleboel foto's die gemaakt zijn van pootafdrukken van lynxen (en heel veel van mogelijk lynxen, veel huiskatten en honden).

Deze twee onderdelen voer ik uit op kantoor, achter de computer, maar wat doe ik nou precies buiten in de regen?

Door heel Friuli Venezia Giulia heen zijn 'haar vallen' opgezet, voor zowel de bruine beer als de Eurasische lynx. Deze vallen klinken alsof we de dieren vangen, maar dat is niet het geval. De vallen vangen het haar van de dieren, die dan verzameld worden om te onderzoeken van welk dier de haren afkomstig zijn, en verder welk individu (door middel van DNA analyse). Als ik een dag in de bergen ben dan moet ik deze vallen (die we hair traps noemen) controleren. (Over het algemeen zijn dit vallen voor de beer.) We kijken dan of er haren achtergelaten zijn en of een beer misschien klauwafdrukken of pootafdrukken heeft achtergelaten. Hierna herbouwen we de trap door nieuwe (bevroren) vis en gedroogde mais in de val te plaatsen (wat de beer moet lokken).
De oorspronkelijke hair traps voor de lynx blijken niet te werken en lynx haren zijn dus nog niet gevonden. Danusia is nu bezig met haar thesis en ze doet onderzoek naar lynxen, met nieuw ontworpen hair traps. Deze traps hebben we in het begin van mijn stage voor het eerst geplaatst en al één keer gecontroleerd en herplaatst. Helaas hebben we nog geen lynx haren gevonden, maar na één keer geven we de moed nog niet op.

In de toekomst (nabije toekomst, tijdens mijn stage hier) is het de bedoeling dat twee beren en twee lynxen gevangen gaan worden, voor onderzoek. Die krijgen vervolgens een halsband om met een GPS unit en worden weer vrij gelaten. Op deze manier kan er informatie vergaard worden over de verspreiding en home range (zeg maar territorium) van de individuen. Verder moeten er ook een heel aantal herten gevangen worden voor deze zogenaamde 'radio-collars'. En natuurlijk mag ik daarbij ook meehelpen (toekijken in ieder geval..!!!)

En dat is zo'n beetje wat ik hier aan het doen ben...


Voor vragen kunt u terecht bij.....

....comments onder aan dit bericht

Heel veel regen

Afgelopen woensdag was het weer zo ver, ik mocht mee de bergen in om de hair traps van de beren te controleren. Eerst naar Monte Musi voor 6 traps en vervolgens voor nog 2 naar Chicalizza (vlakbij Musi). Bij de eerste twee vallen op Musi was het nog droog maar alles was heel erg vochtig, vervolgens begon het toch te hozen, niet normaal. Helemaal kleddernat... Ik had natuurlijk wel een regenpak aan, maar daarin zweet je jezelf van binnen nat en het regent toch op je hoofd.

Ik was al eens eerder op Musi geweest, maar met het vele regenwater ziet het er toch allemaal anders uit. Op een plaats waar de vorige keer alleen nog maar rotsen waren was nu een stevig stroompje ontstaan. 'Helaas' moesten wij hier overheen en natuurlijk gleed ik uit op die gladde stenen, natte kont... Maar in ieder geval was het niet pijnlijk, maar ik krijg nu wel een mooi blauw plek op mijn kont.

Na alle traps gecontroleerd te hebben weer terug naar Pagnacco en daar lekker droge kleren aan getrokken die ik mee had genomen. Heerlijk droog, het was inmiddels al een uur of zes 's avonds en ik was pas thuis rond zeven uur. Snel nog wat boodschappen halen en lekker warm eten. Dan voel je je weer een heel stuk opgeknapt. 's Avonds op bezoek gegaan bij Marianna en Oscar en een beetje een feestje gebouwd, al met al was het toch weer een uur of 1 voordat ik in mijn bed lag. De volgende ochtend fris (nou ja fris, beetje moe eerder) weer aan het werk en lekker op tijd op bed 's avonds.

Vandaag (vrijdag, maar dat hadden jullie vast wel door) ga ik weer de bergen in, waarheen weet ik nog niet precies, maar dat horen jullie dan later wel weer. De weersvoorspellingen voor vandaag zijn iets beter dan woensdag. Woensdag hadden we regen en vandaag hebben we buien. Nou heb ik net vernomen dat ik waarschijnlijk naar de plaats ga die de meeste regenval heeft in heel Friuli Venezia Giulia en nou heeft deze streek al de meeste regenval van Italië, dus dat kon wel weer eens nat worden. Gelukkig heb ik weer droge kleren mee voor als we terug komen!

04 oktober 2005

Druk weekend

Op vrijdag avond was ik uit genodigd door Oscar om gezellig wat te gaan drinken en kennis te maken met een aantal van zijn spaanse vrienden. Daarna zouden we naar een plaatselijke disco/kroeg gaan waar een speciaal feest was voor alle Erasmus studenten in Udine. Aangekomen bij het appartement van zijn vrienden werd ik hartelijk ontvangen en de oren van mijn hoofd gekletst in razend snel spaans totdat Oscar uitlegde dat ik uit Nederland kwam en Engels sprak. De meeste van zijn vrienden kunnen redelijk goed Engels en dus gingen ze gewoon de oren van mijn hoofd kletsen in het Engels (niet dat ik daar bezwaren tegen had hoor...). Heel veel vragen over wat doe je hier en waar kom je precies vandaan, hoe lang blijf je en nog veel meer vragen werden op me afgevuurd en ik maar braaf antwoorden. Kortom het was heeeel erug gezellie!!! Rond een uur of 11 zijn we naar de stad gegaan naar I Piombi (zo heet die disco/kroeg). Daar aangekomen werd ik voorgesteld aan nog heel veel meer mensen, uit Spanje, Polen, Duitsland en Belarus (=Wit-Rusland). Ik hoorde dat Leontien (een nederlandse meid die in Udine studeerd) ziek was en helaas niet kon komen, maar dat ze volgende week in ieder geval even langs zou komen.

Al met al met heel veel verschillende mensen (en nationaliteiten) gesproken en gedanst, veel drankjes aangeboden gekregen (erg goedkoop avondje uit) en erug veel plezier gehad. Rond een uur of drie sloot de tent, maar toen bleven er nog een heleboel mensen hangen om te kletsen enzo en pas rond een uur of 5 lag ik in mijn bed.

Zaterdag ochtend natuurlijk een beetje uitgeslapen en heerlijk liggen lezen, ontbijt rond 11 uur en rond die tijd kwam er ook een nieuwe huisgenote aan. Ze verblijft in de 1 persoons kamer en is een 1e jaars studente aan de universiteit in Udine. Ze zal Duits en Russisch gaan studeren. Boodschappen gehaald en 's middags kwam er weer een nieuwe huisgenoot binnen wandelen. Een Spaanse jongen die bij Oscar op de kamer komt, hij is hier ook voor een jaar (schooljaar 9 a 10 maanden), maar hij en Oscar kenden elkaar nog niet. Mijn beide nieuwe huisgenoten spreken een aardig mondje Engels en dat is heel erg handig.

's Avonds even Udine in geweest om een kijkje te nemen bij het Internationale Tango festival dat in Udine plaatsvond (en om mijn nieuwe huisgenoten even de weg te wijzen). De VVV opgezocht en er achter gekomen dat ie al dicht was. Verder lekker vroeg op bed gegaan en begonnen met m'n 5de boek. (Mijn huisgenoten verdenken me er van dat ik boeken eet....!)

Zondags naar de VVV gegaan en daar een hele aardige man getroffen die Engels sprak en mij een gigantische stapel folders heeft mee gegeven over Udine en de omgeving Friuli Venezia Giulia. Ik ben hier maar voor vier maanden, ik ga het nog druk krijgen...!

Voor 's middags had ik Danusia uit genodigd om mee te gaan naar het Tango festival en daar hebben we een gratis beginners lesje in de Tango gehad, erug leuk. Verder hebben we een warme kop chocola gehaald. Daar zijn ze hier heel erg goed in, er zijn hier speciale gelegenheden waar je alle soorten chocolademelk kunt krijgen die je wilt. Nou is de chocomelk hier een stuk dikker als thuis en heb je een lepeltje nodig om het op te eten, maar lekurrrr...! Niet te filmen, en met allemaal verschillende smaakjes, noten en vruchten erin, witte chocola of extra donker, you name it, they got it...!!!
Danusia zal het recept voor me opzoeken en vertalen naar het Engels, want hier koop je het gewoon in zakjes in de supermarkt, maar in Nederland kennen we het niet. Ma, je zult het heerlijk vinden!

Zondag avond weer heerlijk veel gelezen en op tijd op bed, want maandag moest ik gewoon weer aan het werk.