Eurasian Lynx (Lynx lynx)

Even een informatief stukje over de lynx, voor een ieder die niet zoveel weet over dit dier als dat er in boeken geschreven is.

De lynx is een stevig gebouwde kat met lange benen, grote voeten en een korte staart. Door hun bouw kunnen ze snel zijn op korte afstanden. Hun zachte, dikke vacht heeft meestal een gelige of grijs-bruine onderkleur en is gemarkeerd met donkere lijnen en stippen. Ze hebben rond hun nek en onder hun kin langere haren dan op de rest van hun lichaam. Op hun oren hebben ze zeer herkenbare pluimen van lang zwart haar. Er wordt gezegd dat ze een zeer trotse uitdrukking in hun ogen hebben. De mannetjes zijn groter en sterker dan de vrouwtjes.
De Eurasische lynx is de grootste van alle lynxen en een volwassen mannetje weegt gemiddeld zo’n 21,6 kg, en een vrouwtje gemiddeld zo’n 18,1 kg. De latijnse naam voor de soort is Lynx lynx (zoals al te zien was in de titel).

Naast de Eurasische lynx, zijn er ook nog de Canadese lynx, de Bobcat (zeg maar de Amerikaanse lynx) en de Spaanse of Iberische lynx. Alle soorten verschillen van elkaar maar zijn voor het grootste deel gelijk. De Iberische en Eurasische lynx lijken het meeste op elkaar, maar de Eurasische is de grootste en meest voorkomende van de twee. De lynxen in Amerika zijn egaler van kleur en hebben over het algemeen geen stippen en strepen op hun vacht. De bobcat word ook wel de rode lynx genoemd, omdat zijn vacht een rozig-rode onderkleur heeft. Ook deze beide lynxen zijn kleiner dan de Eurasische.

De lynx is een carnivoor, wat inhoud dat het een vleeseter is. Hun voedsel bestaat uit herten, konijnen, hazen en andere middelgrote en kleine zoogdieren. Verder eten
ze ook reptielen, amfibieën, insecten en vis als ze die te pakken kunnen krijgen.

In de jaren tachtig is de lynx geherintrodiceerd in de Alpen, populaties zijn uitgezet in Oostenrijk, Zwitserland en Slovenie. Deze populaties zijn overgelopen naar de Italiaanse Alpen en hebben zich hier geprobeerd te settelen. Hoe groot de populaties nu zijn is niet precies bekend, maar in Friuli Venezia Giulia (zo heet de streek hier) zal de populatie niet groter zijn dan zo’n 50 individuen. De echte grootte en de stabiliteit van de populatie wordt nog onderzocht.

De Eurasische lynx komt voor in Europa, Azië en de voormalige USSR.

De lynx leeft in bosachtige en rotsachtige gebieden ver weg van enige menselijke nederzettingen of bewerking. Ze komen ook voor boven de boomgrens en in de eeuwige sneeuw. Lynxen zijn goed aangepast om te leven in de sneeuw en hebben een dikke vacht en veel haren op de poten die fungeren als "sneeuwschoenen" waardoor ze als het ware over de sneeuw heen kunnen lopen. Alleen bij heel erg slechte weersomstandigheden zoeken de lynxen beschutting in grotten, holle boomstammen en bomen.

De Eurasische lynx is geen bedreigde diersoort en is te vinden in CITES Appendix II. Wat inhoud dat de jacht en handel op deze dieren streng gecontroleerd wordt. In de meeste landen waar het dier voorkomt is het tegen jagen beschermd door de wetten van het land, en de handel in deze dieren is in deze landen dan ook strikt verboden.

De Eurasische lynx en de bruine beer leven in de Alpen naast elkaar, maar ze komen elkaar niet echt tegen. Ik weet niet of je kan zeggen dat een lynx bang is voor een beer, maar als ze elkaar kunnen ontlopen dan doen ze dat. Als een beer (die twee keer zo groot is als de lynx) een moeder lynx met jongen zou bedreigen, dan zal de lynx er in slagen om de beer te verjagen en andersom zal de beer winnen. Een beer is een omnivoor en die hoeft dus niet te jagen voor zijn voedsel. Als hij denkt een makkelijk maaltje te hebben door een prooi van een lynx af te pakken dan zal hij dit wel proberen en de lynx zal dan weg gaan om verwondingen te voorkomen.

Ik hoop dat ik een beetje duidelijk ben geweest en anders dan hoor ik het wel. Vraag maar raak…